Ellie en ik zijn vanaf 27 oktober 7 weken aan het reizen geweest door Nieuw Zeeland. Vooral door het Zuidereiland maar we begonnen in Auckland, Nieuw Zeelands grootste stad, op het Noordereiland. Vanuit deze stad gingen we meteen met een 2-persoons gehuurde camper op weg naar de Noordoost kust, eerst naar Mangawhai en vervolgens naar het noordelijker gelegen dorp Tutukaka. De reden was, omdat ik via het Internet, een boottrip van 10 uur had geregeld met Scott ~Brooks, van het zgn. " Petrel Station". Dit is een soort burger wetenschapsinitiatief, met als doel om de soorten zeevogels in het gebied goed te onderzoeken, voorkomen van verschillende soorten, veranderingen in de loop der seizoenen en jaren, dwaalgasten etc. Dit onderzoek wordt 100 % gefinancierd door de toeristen (max: 10 per boottrip) die aan boord gaan en mee varen.. Er zijn zo'n 4 tot 5 trips per maand. Om maar meteen met de deur in huis te vallen: Het werd de allerbeste zeevogel boottocht die ik ooit heb mee gemaakt!! Tijdens de 10 uur dat je (in een klein bootje) op zee bent, doe je 3 verschillende biotopen aan: het zeegebied tussen de kust en de Poor Knights eilanden (een groepje onbewoonde eilanden, enkele km's uit de kust), de eilanden zelf, waar duizenden zeevogels jagen en broeden en, 40 km uit de kust, waar de zeebodem enorm daalt waardoor er veel voedsel te vinden is en dikwijls weer andere soorten zeevogels ter vinden zijn.
Op weg naar de Poor Knights Islands zagen we al de eerste zeevogels op het water dobberen: veelal Common Diving petrels (Alkstormvogels). Naar mate we de eilanden naderen kwamen er o.a. duizenden Buller's shearwaters bij, een soort pijlstormvogel, waarvan de hele wereldpopulatie op de Poor Knights Islands broedt!
Hier zagen we met enige regelmaat een heel apart fenomeen: samenwerking tussen vissen en vogels bij de jacht op krill. Duizenden Trevally (een soort horsmakrelen) joegen enorme ladingen krill naar het wateroppervlak, waardoor het water leek te bewegen! Daar werd dankbaar gebruik van gemaakt door zo'n 80.000 Fairy Prions (Duifprions) die op de krill doken!!
Je blijft fotograferen natuurlijk, want je gelooft je eigen ogen niet..! Meestal blijken het chaos platen maar soms geeft het wel aardig weer wat we met z'n allen mee maken. Na enige tijd verlaten we de omgeving van de eilanden en varen pal oost de Stille Oceaan op, tot uiteindelijk zo'n 40 km uit de kust. Binnen de kortste keren zien we de eerste soorten albatrossen verschijnen.
Vrijwel alle vliegbeelden en andere beelden van zeevogels zijn gemaakt met de Nikon Z8 en een Nikkor 12--300mm f/2.8 lens.
Op weg naar het verste punt, waar we enkele uren gaan liggen deinen (niet tot ieders plezier....) komen we enkele honderden dolfijnen tegen, die in scholen vlak langs de boot en er regelmatig onderdoor zwemmen. Het zijn Dusky Dolphins (Donkergestreepte of Bonte dolfijn). Spektakel!
Opeens raken verschillende mensen in grote staat van opwinding, vooral de organisator Scott Brooks die helemaal uit zijn dak gaat. Er blijkt een nieuwe soort voor Nieuw Zeeland te zijn gespot: een Streaked shearwater (Gestreepte pijlstormvogel), een mooi beest, die ons enkele uren gezelschap gaat houden.
Totaal hebben we een kleine 30 soorten zeevogels gezien, met o.a. 6 soorten albatrossen. De grootste soorten kwamen ook acte de présence geven, met name de Northern Royal albatros.
Één van de mooiste soorten vond ik de Chatham Island Albatross, met zijn gele snavel. Op een gegeven moment hadden we een paartje zwemmend, vlak achter het bootje op enkele meters afstand! Deze soort is bedreigd en broedt, zoals de naam al aangeeft, op de afgelegen Chatham Islands (NZ).
Het was voor mij altijd een wens om albatrossen, die fantastische vliegkunstenaars, die soms zelfs jaren lang op de zuidelijke oceanen rondzwerven, in het echt te zien! Dat is duidelijk erg gelukt, tijdens deze boottocht. Dan te bedenken dat vrijwel alle soorten albatrossen bedreigd worden, met name ook door de zogenaamde " long-line fishery".
Tussen alle soorten pijlstormvogels, stormvogeltjes en albatrossen door, zagen we ook " de gier" van de Zuidelijke streken, de Reuzenstormvogel.
Ik begon mijn blog met de kleintjes en ik eindig er ook mee: de stormvogeltjes. We zagen 3 soorten: het Wilson stormvogeltje, het Nieuw Zeeland stormvogeltje en het White-faced stormvogeltje. Het zijn van die kleine ranke vogeltjes, die lijken te lopen op het water...
En dan, tot slot, het verhaal, over het Nieuw Zeeland stormvogeltje. Men had sinds 1850 (!) gedacht dat deze soort was uitgestorven, totdat er in 2003, ten oosten van de Poor Knight Islands, een kleine kolonie werd (her) ontdekt! Tijdens de Pelagische Zeevogeltochten van The Petrel Station, worden er eigenlijk gedurende elke trip wel enkele van deze vogeltjes gezien en gefotografeerd. Het blijkt dat dit gebied één van de allerbeste gebieden ter wereld is om allerlei soorten zeevogels te spotten en te fotograferen.
Mocht je ooit een reis naar Nieuw Zeeland plannen en ben je een liefhebber van vogelfotografie in het algemeen en zeevogels in het bijzonder, dan is dit een absolute aanrader!!