Varanger 1: Pasvik en op weg naar Båtsfjord
- Herman van der Hart
- Apr 14
- 3 min read
Updated: 3 days ago
De laatste week van maart en de eerste week van april ben ik 2 weken in het uiterste noorden van Noorwegen geweest om in het Varanger gebied mooie beelden te gaan maken. De eerste week alleen en de tweede week in gezelschap van David Pattyn en zijn zoon Jef. Ik vloog via Oslo naar Kirkenes, heb daar 2 nachten overnacht in het Kirkenes Hotel. Had even moeite om het te vinden maar het bleek vast te zitten aan een Chinees restaurant. Omdat de temperaturen aan de warme kant waren(rond het vriespunt) was het spekglad op de straten; onder de sneeuw lag overal een ijslaag. Het hotel is basic, de Chinese manager was nogal chagrijnig en ontbijt was er niet.
Gelukkig was de kamer okay en het bed was goed. De volgende dag had ik het plan opgevat om het Pasvik NP te gaan verkennen en had ik een lokale gids geregels die hier geboren en getogen was: Ben-Arne Sotkajaervi.
Dat was een goede keus, want hij kende het gebied als zijn broekzak! We volgden de vallei waardoor de rivier de Pasvik stroomt zo'n 100 km en hebben verschillende stops gemaakt om vogels te fotograferen. Vooaral de schitterende haakbekken stonden op mijn verlanglijstje. Maar ook andere soorten waren interessant: naast mezen ( met de alleen in dit deel van Scandinavië voorkomende bruinkopmees
) en andere mezensoorten, waren dat ook goudvink, taigagaai, witstuitbarmsijs etc.
Bij een boerderij waar enkele voederhuisjes hingen voor vogels, hing ook de schedel van een eland aan de wand van een houten schuur.
Al gauw zag ik de eerste haakbekken, de mannetjes oranje-rood en de vrouwtjes groen-geel. Je kunt er prachtige portretjes van maken en, met sneeuw als achtergrond, ook leuke highkey opnamen. De foto's die volgen zijn gemaakt met een Nikon Z8 en een Nikkor 500 mm f/4.0 lens.
Met name op een lokatie, niet ver van de blokhut van de vader van Ben-Arne was het geweldig mooi een gaan en komen van allerlei soorten vogels!
De volgende dag ben ik naar Båysfjord gereden, zo'n 250 km van Kirkenes vandaan. Om de afstand een beetje te onderbreken, had Ben-Arne me uitgenodigd bij hem thuis voor de koffie en tevens om bij hem vogels te fotograferen.
En ook de haakbekken lieten zich niet onbetuigd....
Het grootste deel van de rit naar Båtsfjord lag nog voor me. Het werd een rit met mooie watervallen en stroomversnellingen, rendieren en sneeuwbuien.
Vlak voor de brug over de Tana rivier verliet ik de E6 en reed via weg 890 naar Båtsfjord, nog zo'n 110 km te gaan. Het laatste stuk van zo'n 40 km werd een uitdaging. De weg ging omhoog en liep verder over een hoogvlakte met gigantisch veel sneeuw. Alles wat wit, de lucht, de bodem, alleen de rode stokken die de zijkanten van de weg markeerden gaven je enigszins een gevoel van welke kant je op moest.
Naarmate ik verder reed, werd het weer steeds dramatischer met een felle wind van opzij, die de sneeuwvlagen van links naar rechts over de weg blies en het zicht dusdanig belemmerde dat ik op een gegeven moment alleen nog de stokken zag die het meest dichtbij stonden...Dat was erg surrealistisch en je wereld wordt dan, letterlijk, heel klein.
Met een slakkengangetje ging ik verder tot de weg weer daalde naar de zee, waar Båtsfjord met z'n haven lag. Toen ik bij mijn hotel kwam hoorde ik dat de weg waar ik zojuist overheen was gereden was afgesloten voor de rest van de avond en nacht.
Vervolgens ben ik 4 dagen in Båtsfjord geweest om eenden, zoals Eider, Steller's eider en IJseend te fotograferen vanuit een drijfhut in de haven en sneeuwhazen, net buiten het dorp
in de nacht. Zie mijn volgende blog: Varanger 2: Båtsfjord, eenden en sneeuwhazen
Hozzászólások